Ti Crâciun, Hrista, Miha și fratili Mihali, ma cărundu di alanţă neg la băsearică. – Ti harau, hărăsiţi sânt tuţ!- urească el´i și alanţă ḑăc: “Ti harau”! Aist zbor u ḑâc cu el’i, neg casă di casă, cu bairi di colindi pit gușǎ și deadun da urare și hǎbare cǎ se amintâ Crâciunu. Bairi di omiń ţi negu iuţido, cănta căntiţi di “colindi-malindi”. El’i hărăsescu că hămbarli sǎntu plin cu gǎru și misur. Cara di porc s-mâcâ mult aistâ ḑuă, că easti sărbătoari mari tu căsibă și tu hoară. Rămăñii hărăsesc multu că easti iarnă, easti neau, ţi el´i u vrea ahănt multu. Rămăñi u vrea multu aistâ ḑuă di Crâciun!
