Easti profesiune. Dzâsi ti spuneari profesiunea easti normal. Ama dzâsi cu ergu, ti câtigurseari oamiñ, nu poati nică si dzâcă, nică si aproachă. Ți easti picuraru, ca profesiune ? Picuraru easti ună profesiune tiñisită. Traditili a noasti ca aromâñi, aesti li avea profesiunili di la ficiuriț şi la bârbaț. Cai avea mulți ficior, un lu bâga cârvânar, alt picuar, cu oi mitriți, cu noatiñ şi oi stearpi, cu câpri…. Tutâ bana pi în-afoară, iarră-veară. Ama vârtos, sânâtos, gati ti agiutare, cu abecedar şi cârți sum-malotă ică tâmbari. Pi la stanili (turâşti), tu casi di pal’iă scula şi şcuoala ti nvâțari ficiuriți şi featili. Nvâțâtorul bâna şi el cu tutâ fumel’ea aclo, tu câlivă.
(CA TI SEMNU: Thimi al Simacu).
Aestă ira ma ninti. Ma nâpoi tuț aeşti picurar, adrară multi hori şi câsibadz. Şi dusiră şi pit şcoali analti, universitate, academii. Em ira ficior şi feati di picurar, nu maş di nâşi, şi di alti profesiune cai li nvâțară. Ira aeşti, ficior şi feati di picuar, cai dupu nealili profesiune, deadiră nvâțâment la noi azã di nâ fețim (ziarişti)gazetar, scriitor, poeți şi poetesi, doctor, inghinier, economisti, nvâțâtor, şa. Nu easti aruşâni s-eşti picurar (cioban); aruşânos/ă armâni cai u spuni cu ergu ş-ti câtigurseari omul. Câ de, tuț noi, avem di aestă râdzâtină, ti cai him mândri, câ alghea mâl’elili di munți di cupiili a noasti, ună aveari cai nă țânea cu diñiteati.
Cu HRISTOLU ŞI STÂMÂRIA!
Di Andon KRISTO
